پیام رئیس جمهور که توسط وزیر آمرزش و پرورش قرائت شد، بدین شرح است:

آغاز ماه مهر و فصل مدرسه را به همه معلمان، مربیان و دانش آموزان عزیز صمیمانه تبریک می گویم. مدرسه خانه امید دولت، مردم و آموزش و پرورش بنیادی ترین بخش توسعه کشورمان است.

ما نیاز به مدرسه پویا و نوآور در شرایط کنونی کشور داریم و سازندگان اصلی این مدرسه معلمان و مربیان و دانش آموزان این سرزمین اند.

راه رسیدن به این هدف از مدرسه و آموزش و پرورش ما می گذرد. استعداد و هوش فرزندان این زاد و بوم بالاست و باید به کشف و پرورش آنها بیشتر و بهتر بپردازیم.

توانمندی آموزش و پرورش در تربیت دانش آموزانی است که قادر باشد در کنار تربیت ذهن  با جامعه و جهان پیرامون خود به درستی ارتباط برقرار کنند؛ باید به آنها آموخت که جهان نو را خود بشناسند و در آن زندگی کنند و در عین حال تعلق خاطر به دین و فرهنگ و سرزمین خود داشته باشند.

مدرسه ما باید بتواند دانش آموزانی متفکر، پرسشگر، نقاد و اخلاقی تربیت کند. مدرسه مطلوب ما مدرسه خلاقیت عقلانیت و گفتگو و مداراست.

شما معلمان، مربیان و دانش آموزان عزیز باید به ما کمک کنید که به این مدرسه مطلوب نزدیک شویم مدرسه ای که پناهگاه همه شما و ما باشد، می دانم که آموزش و پرورش ما تا رسیدن به این نقطه هنوز تنگناهای زیادی دارد.

کمبودها و کاستی های اقتصادی و آموزشی، معلمان و دانش آموزان عزیز ما را در دستیابی آسان به این هدف با مشکل روبرو می کند معلمان ما نیازمند زندگی عزتمندانه هستند تا تمام ذهن و توان خود را صرف آموزش و پرورش کنند و دانش آموزان به احترام و توجه بیشتر نیاز دارند تا بتوانند قدرت انتخاب خود را بالا ببرند.

بسیار مایل بودم که امسال نیز می توانستم چون سال پیش همپا و همراه معلمان، دانش آموزان و پدران و مادرانشان در نشاط و جنب و جوش روز اول ماه مهر شرکت می کردم و آهنگ دلنشین زنگ مهر و زندگی را از نزدیک در مدرسه می شنیدم اما ضرورت سفر به مجمع عمومی سازمان ملل متحد این توفیق را از من گرفت در آنجا هم در خدمت شما و نیازمند دعای شما هستم.

برای اینکه سنت نیکوی سال های پیش زنده بماند از دانش آموزان عزیز می پرسم: «عزیزانم ایران ما با مشکل جدی کمبود آب روبروست. هر کدام از ما چگونه از آب های ایران می توانیم بهتر نگهداری و استفاده کنیم؟»

کینه های کهنه

بدون شک، نیاز مسلمین به اتحاد و اتفاق، از مبرم ترین نیازهاست، و درد اساسی جهان اسلام، همین کینه های کهنه میان مردم مسلمان است. دشمن همواره از همین شکاف ها سود می جوید. البته مفهوم اتحاد اسلامی که در صد سال اخیر، میان علما و فضلای مؤمن و روشن فکر اسلامی مطرح است، این نیست که فرقه های اسلامی برای ایجاد اتحاد اسلامی از اصول اعتقادی و یا غیر اعتقادی خود صرف نظر کنند و به اصطلاح مشترکات همه فِرَق را بگیرند و مختصات همه را کنار بگذارند؛ زیرا این کار نه منطقی است و نه عملی. از اینرو فرقه های اسلامی، در عین اختلافاتی که در کلام و فقه و غیره با هم دارند، به واسطه مشترکات بیشتری که در میان آنها هست، می توانند در مقابل دشمنان خطرناک اسلام، دست برادری بدهند و جبهه واحدی تشکیل دهند.